ازمرحوم آیه الله العظمی حائری (ره) نقل شده: روزی من با یکی ازعلماء کنار شط کوفه راه می رفتیم ناگاه متوجه شدیم که در همین مسیر جنازه ای را نیز تشییع می کنند. ایشان گفتند: بیایید ما هم برویم این جنازه را تشییع کنیم.
پرسیدم:مگر او را می شناسید؟
ایشان پاسخ دادند: من خوابی درباره این جنازه دیده ام که خلاصه آن این است که درعالم خواب مشاهده کردم که ملائکه قصد دارند این جنازه را به وادی برهوت ببرند، ولی او ملتمسانه اصرارمی کرد که مرا به برهوت نبرید.اما آنها قبول نمی کردند. آخرالامر گفت پس لطف کنید بروید خدمت امیرالمؤمنین(علیه السلام) وبگویید: فلانی می گوید من یک عمر به مردم گفتم من محب علی(علیه السلام) هستم حالا پس از مرگ اگر مرا به سوی وادی برهوت ببرند، مردم درباره محب علی(علیه السلام) چه خواهند گفت؟
ملائکه نزد آن حضرت شرفیاب شدند وپیام او را به آن حضرت رساندند پس ازبازگشت گفتند آقا امیرالمؤمنین(علیه السلام) با بزرگواری اجازه فرمودند که او را به وادی السلام ببرید.
روزنه هایی از عالم غیب ، ص ۷۱

هزاران کاخ در عالم ، هزاران قصر مستحکم ؛

جواهر های دنیا و هزاران ثروت و درهم ؛

هزاران تن ، هزاران سر ؛

هزاران روح در پیکر ؛

هزاران دست ، هزاران چشم ؛

هزاران زلف چون عنبر ؛

قسم بر آیه اطهر ، قسم بر سوره کوثر ؛

که این هایی که من گفتم و از این ها همی برتر ؛

نمی ارزد به یک موی امیر المؤمنین حیدر …